ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΘΕΡΜΟΜΟΝΩΣΗ ΚΤΙΡΙΩΝ

Η τοποθέτηση εσωτερικής μόνωσης σε υφιστάμενα κτίρια αποτελεί μία μέθοδο περιορισμού των θερμικών ενεργειακών απωλειών ενός κτιρίου από το κέλυφός του. Είναι μία σχετικά μικρού κόστους λύση και δεν επηρεάζει την εξωτερική εμφάνιση του κτιρίου. Κατά την τοποθέτησή της όμως δημιουργούνται προβλήματα στη λειτουργία του κτιρίου και απαιτείται η δέσμευση ωφέλιμου χώρου. Στα μειονεκτήματά της αναφέρονται επίσης ότι δεν αξιοποιείται η θερμοχωρητικότητα του υφιστάμενου κελύφους και ευνοείται η γρήγορη ψύξη του χώρου μετά τη διακοπή λειτουργίας των θερμαντικών σωμάτων. Επίσης επιτρέπει τη δημιουργία θερμογεφυρών στις περιοχές συναρμογής της εξωτερικής τοιχοποιίας με τους εσωτερικούς τοίχους και τις πλάκες των ορόφων και προκύπτει κίνδυνος φθορών στους εξωτερικούς τοίχους, διότι η θερμοκρασία τους κατά τη χειμερινή περίοδο παραμένει σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Κατά την ψυχρή περίοδο είναι σημαντικός ο κίνδυνος της συμπύκνωσης των υδρατμών, οπότε η τοποθέτηση της μόνωσης εσωτερικά θα πρέπει να συνδυάζεται με κατάλληλα μέτρα προστασίας.
Στην περίπτωση που επιλέγεται αυτή η λύση, καλό είναι να τοποθετείται φράγμα υδρατμών από τη θερμή πλευρά της θερμομονωτικής στρώσης, διότι η υγρασία που πιθανόν να δημιουργηθεί λόγω συμπύκνωσης των διαχεόμενων υδρατμών προσβάλει τη θερμομονωτική στρώση.
Όλα τα θερμομονωτικά υλικά προσφέρονται προς χρήση και οι παράγοντες που καθορίζουν την επιλογή τους είναι ο βαθμός προσβολής τους από την υγρασία, η ευκολία τοποθέτησης, το κόστος, ο διαθέσιμος χώρος κτλ. Στην περίπτωση που χρησιμοποιούνται παπλώματα υαλοβάμβακα ή πετροβάμβακα χρειάζεται η διαμόρφωση ενός μεταλλικού ή ξύλινου σκελετού στήριξης. Στην περίπτωση των συμπαγών πλακών μπορεί να επικαλυφθούν με επίχρισμα, είναι όμως και πάλι προτιμότερο να αναπτυχθεί μεταλλικός ή ξύλινος σκελετός υπό μορφή καννάβου, να τοποθετηθούν ενδιάμεσα οι πλάκες του θερμομονωτικού υλικού και όλο το σύστημα να καλυφθεί με γυψοσανίδες ή τσιμεντοσανίδες, που θα στερεωθούν επάνω στο σκελετό. Μπορεί ακόμη να επικαλυφθεί με μοριοσανίδες ή άλλα πετάσματα ή ακόμη και με ορθοδρομική ή δρομική τοιχοποιία. Η μόνωση, εφόσον αυτό είναι εφικτό, καλό είναι να επεκτείνεται κατά 30 – 40 cm περίπου στους κάθετους προς την επιφάνεια τοίχους, προκειμένου να μετριαστούν τα αποτελέσματα της θερμογέφυρας σ’ εκείνες τις περιοχές.