1. Η ανιούσα υγρασία είναι ένα από τα πιο δυσεπίλυτα προβλήματα στεγανοποίησης.
Χιλιάδες ιδιοκτήτες παλεύουν με συμβατικά όπλα να δώσουν λύση σε πρόβλημα πυρηνικής φύσης.
2. Ανιούσα υγρασία είναι η σχεδόν κάθετη προς τα πάνω αργή ροή του νερού μέσα από τα τριχοειδή δίκτυα των πορωδών δομικών υλικών.
3. Η κίνηση αυτή του νερού οφείλεται στα τριχοειδή φαινόμενα και πιο συγκεκριμένα στη μεγάλη συνάφεια των μορίων του νερού με τα συνήθη δομικά υλικά αλλά και στη μεγάλη συνοχή του.
4. Το νερό μπορεί να φθάσει αρκετά υψηλά: 1 – 1,5 ή και 2m.
Το πόσο εξαρτάται από το τριχοειδές σύστημα, την τροφοδοτούσα πηγή, το ρυθμό εξάτμισης, το μπλοκάρισμα των επιφανειών με αδιαπέρατες επικαλύψεις κλπ.
5. Συνήθη συμπτώματα της ανιούσας υγρασίας:
– Εμφάνιση αλάτων σε μέτωπο κυματοειδούς μορφής
– Υγρασία
– Σήψεις – διαβρώσεις
– Φουσκώματα – αποκολλήσεις επιχρισμάτων και βαφών
– Εξανθήσεις (βαμβακοειδείς εναποθέσεις)
– Ανάπτυξη μούχλας
6. Οι βλάβες μπορεί να είναι από ήσσονος σημασίας μέχρι πολύ σοβαρές (αποδόμηση και πτώση επιχρισμάτων, διάβρωση και απολέπιση διαφόρων τύπων πετρωμάτων κλπ.).
Υπάρχει μεγάλη εξάρτηση από το είδος και την ποσότητα των αλάτων.
7. Η ανιούσα υγρασία είναι δύσκολα αναγνωρίσιμη.
Πολλές φορές συγχέεται με περιπτώσεις εισροής νερού ή και συμπύκνωσης.
Η άνοδος της υγρασίας σε εσωτερικούς τοίχους και οι κυματοειδείς εναποθέσεις αλάτων είναι βασικά συμπτώματα της ανιούσας υγρασίας αλλά όχι και αψευδείς μάρτυρές της, γιατί μπορεί να προήλθαν από τυχαίο, έκτακτο γεγονός.
8. Η πρόληψη είναι η καλύτερη αντιμετώπιση.
Συγκεκριμένα μέτρα μπορεί να είναι:
– Καλύτερη διαχείριση των επιφανειακών νερών
– Περιμετρική αποστράγγιση
– Αποστραγγιστικές τάφροι σε απόσταση από το κτίριο
– Χρήση στεγανών μεμβρανών κάτω από τις πλάκες υπογείου
– Χρήση ταινιών διακοπής ανιούσας υγρασίας στις βάσεις των τοίχων
– Xρήση στεγανωτικών μάζας σε όλα τα τσιμεντομίγματα
9. Εναλλακτικές λύσεις θεραπείας:
– Εισαγωγή μηχανικών φραγμάτων
Αξιόπιστη αλλά ακριβή μέθοδος.
Διαταράσσει έντονα τις δραστηριότητες των ενοίκων.
– Η μέθοδος των χημικών φραγμάτων.
Μια στεγανοποιητική χημική ουσία σε μορφή υγρού ή gel εισπιέζεται μέσα στη διατομή μέσα από σύστημα οπών.
Ο στόχος είναι να δημιουργηθεί ένα φράγμα που δεν θα επιτρέπει την τριχοειδή άνοδο της υγρασίας.
Οι πιθανότητες επιτυχούς επέμβασης εξαρτάται κυρίως από την εμπειρία του εφαρμογέα αλλά και από το υλικό της τοιχοποιίας.
Για παράδειγμα, μασίφ τούβλα με ισχυρό τσιμεντοκονίαμα είναι η καλύτερη περίπτωση.
Αντίθετα, σε τοιχοποιίες από φυσική πέτρα με ισχνό αρμολόγημα η μέθοδος είναι αναξιόπιστη.
Οι πιο δύσκολες περιπτώσεις είναι οι παλιές, μεγάλου πάχους τοιχοποιίες από πέτρα και συνδετικό υλικό με μη σταθερή σύνθεση.
Οι περισσότερες επεμβάσεις στην Ελλάδα είναι αποτυχημένες.
* Επίχριση με μακροπορώδη κονιάματα ανακούφισης.
Το φαινόμενο εξελίσσεται μέσα στη μάζα τους χωρίς να εμφανίζεται στην επιφάνεια.
Στην ουσία το φαινόμενο αποκρύπτεται.
Η επίχριση με μακροπορώδη υλικά συνιστάται και μετά από τις επεμβάσεις με χημικά φράγματα υγρασίας για την αντιμετώπιση των εναπομεινάντων αλάτων.
(Συντάκτης: Χρήστος Στρογγύλης Πολ. Μηχ/κός – ΜΒΑ – DipΜ)
