Αιτίες του φαινομένου – Προληπτικά μέτρα
Άλατα μπορούμε να συναντήσουμε σε πολλά υλικά επένδυσης προσόψεων αλλά πιο σύνηθες είναι το πρόβλημα στα τούβλα.
Τα άλατα στις περισσότερες περιπτώσεις αποτελούν πρόβλημα καθαρά αισθητικό.
Σε πολλές περιπτώσεις (άλατα νέων κατασκευών) σταματούν να εμφανίζονται σε 12-18 μήνες.
Όχι όμως πάντα!
Όταν υπάρχει τροφοδότηση αλάτων από το έδαφος, το φαινόμενο μπορεί να διαρκεί για πολλά χρόνια και να παρουσιάζονται βλάβες όπως διαρρήξεις, απολεπίσεις κλπ.
Τα άλατα μπορούν να παρουσιάζονται:
– Σε γενικευμένη μορφή
– Εντοπισμένα σε λίγα σημεία περιορισμένης έκτασης
– Εντοπισμένα κυρίως στην περιοχή του αρμολογήματος.
Δεν πρέπει να συγχέονται με άλλης προέλευσης κηλίδες όπως π.χ. ένα εναποθέσεις ασβεστίου που δημιουργούνται με μια διαδικασία ανάλογη αυτής της δημιουργίας σταλακτιτών.
Προϋποθέσεις για την εμφάνιση του φαινομένου
Δύο είναι οι βασικές προϋποθέσεις για την εμφάνιση των αλάτων
1. Μια «δεξαμενή» που τα τροφοδοτεί με υδατοδιαλυτά άλατα.
Τα άλατα μπορεί να περιέχονται:
* Στα ίδια τα υλικά της τοιχοποιίας, π.χ. τούβλα, λάσπη.
* Σε συνορεύοντα στοιχεία όπως π.χ. τοιχείο μπετόν πίσω από διακοσμητικά τούβλα.
* Στο έδαφος.
Τα πιο συνηθισμένα άλατα: NaCl – Na2CO3 – CaSO4 – Na2SO4 – CaCO3 κλπ.
2. Ύπαρξη νερού που διαπερνώντας τα υλικά μεταφέρει εξωγενή ή ενδογενή άλατα και το εναποθέτει στις επιφάνειες των προσόψεων μετά την εξάτμισή του.
Πηγές προέλευσης νερού μπορεί να είναι:
– Η γη, όταν υπάρχει γειτνίαση.
– Η βροχή που απορροφάται κι εξατμίζεται σε συνεχείς κύκλους κουβαλώντας στην επιφάνεια τα άλατα.
Max διείσδυση βροχής:
Ανάλογη με το υλικό αλλά συνήθως όχι πάνω από 2cm.
– Αποτυχημένες στεγανοποιήσεις σε αρμούς διαστολής και επιστέψεις, ελαττωματικά αρμοκάλυπτρα κλπ.
Τι μορφές μπορούν να πάρουν τα άλατα;
* Η χαλαρή, αλευρώδης εναπόθεση είναι η πιο ήπια περίπτωση.
Απομακρύνεται εύκολα.
* Η κρυσταλλική εναπόθεση, μοιάζει σα σκληρή κρούστα, γίνεται μετά από διαδοχικούς κύκλους διάλυσης των αλάτων και επανακρυσταλλοποίησης.
Απομακρύνεται δύσκολα.
* Αποθέσεις βαμβακοειδούς μορφής που θυμίζουν άνθη.
Σ’ αυτή την περίπτωση είναι που ταιριάζει ο όρος «εξάνθηση».
Πως προλαμβάνεται το φαινόμενο
1. Προσεκτική επιλογή υλικών
1α. Πολλά τούβλα επένδυσης περιέχουν μεγάλο αριθμό υδατοδιαλυτών αλάτων και μπορούν από μόνα τους να τροφοδοτούν το φαινόμενο για πολύ καιρό.
1β. Η άμμος πρέπει να είναι πλυμένη.
Μη χρησιμοποιείτε μολυσμένη με άλατα άμμο.
Προτιμήστε έτοιμα εγγυημένα κονιάματα που περιέχουν καθαρή άμμο αλλά και τσιμέντο χαμηλής περιεκτικότητας σε αλκάλια.
1γ. Νερό, ασβέστης και πρόσμικτα (π.χ. πλαστικοποιητές) δε συνεισφέρουν ιδιαίτερα στο πρόβλημα.
2. Θέματα σχεδιασμού
2α. Συνιστάται η ύπαρξη διακένου μεταξύ της διακοσμητικής στρώσης τούβλων και του φορέα από μπετόν.
Έτσι διακόπτεται η τροφοδότηση με άλατα από τον φορέα του μπετόν και επιπλέον αποστραγγίζονται τα νερά που διεισδύουν στη διατομή.
2β. Να προβλέπονται στεγανές επιστέψεις και στεγανά αρμοκάλυπτρα όπου χρειάζεται.
2γ. Αρμοί διαστολής να σφραγίζονται με πολυουρεθανικές ή MS Polymers μαστίχες.
2δ. Να προβλέπονται φράγματα ανιούσας υγρασίας όταν συντρέχει λόγος.
2ε. Τοιχεία αντιστήριξης και κατασκευές που είναι σε μόνιμη επαφή με τη γη, πρέπει να στεγανοποιούνται καλά πριν επενδυθούν με διακοσμητικά τούβλα.
2στ. Γενικά δεν πρέπει τα νερά να περνάνε για κανένα λόγο πίσω από τα τούβλα.
Διαβάστε επίσεις το άρθρο “Καθαρισμός των αλάτων στα κτίρια – Αδιαβροχοποίηση με διαφανή εμποτιστικά”.
(Συντάκτης: Χρήστος Στρογγύλης Πολ. Μηχ/κός – ΜΒΑ – DipΜ)
