Η συνεχής υδροστατική πίεση σε συνδυασμό με την ακαμψία και την πορώδη δομή του σκυροδέματος είναι μια πρόκληση όσον αφορά την αποτελεσματική αλλά και σε ικανό βάθος χρόνου στεγανοποίηση των δεξαμενών.
Όλες οι κατασκευές συγκράτησης και αποθήκευσης νερού πρέπει να υπόκεινται στις αυστηρότερες προδιαγραφές τόσο κατά τη διάρκεια της κατασκευής τους όσο και κατά τη μελέτη κι εφαρμογή της στεγανοποίησής τους.
Το μπετόν
– Ο έλεγχος του αριθμού και του εύρους των ρηγματώσεων γίνεται από τον επαρκή και σωστά τοποθετημένο οπλισμό.
– Για τη μείωση του πορώδους στο ελάχιστο απαιτείται ο χαμηλότερος δυνατός υδατοτσιμεντοσυντελεστής: W/C.
Για τον W/C, την περιεκτικότητα σε τσιμέντο, την κοκκομετρική σύνθεση, τη συμπύκνωση και τη συντήρηση ισχύει το άρθρο 12.3 του Κανονισμού Τεχνολογίας Σκυροδέματος.
Στεγανωτικό μάζας
Συνιστάται επιπρόσθετα η χρήση ενός στεγανωτικού μάζας, βάσης λιπαρών εστέρων ή άλλου ισοδύναμου.
Αυτό το στεγανωτικό μάζας επενδύει τους πόρους του μπετόν με μια υδρόφοβη επίστρωση.
Η συνεπαγόμενη μείωση της συνάφειας των τοιχωμάτων του πόρου με τα μόρια του νερού αναστέλλει την εξέλιξη του φαινομένου της τριχοειδούς απορρόφησης.
Εξομαλυντική στρώση
Ανάλογα με την κατάσταση της επιφάνειας του μπετόν μπορεί να χρειασθεί και μια λεπτή εξομαλυντική επίστρωση.
Η επίστρωση αυτή μπορεί να γίνει με έτοιμα, ενσακκισμένα προϊόντα ή με κονιάματα ενισχυμένα με λάτεξ SBR, όπως ακριβώς περιγράφεται στον online οδηγό εφαρμογών του λάτεξ SBR.
Κατασκευαστικοί αρμοί
Όλοι οι κατασκευαστικοί αρμοί (π.χ. αρμοί διακοπής εργασίας, αρμοί τοιχείων – δαπέδων κλπ.) πρέπει να σφραγίζονται με μπεντονιτικά ή ισοδύναμης αξίας waterstop.
Τα ίδια waterstops πρέπει να προβλεφθούν και στην περίπτωση διέλευσης σωληνώσεων μέσα από το μπετόν.
Η κύρια στεγανοποίση με τσιμεντοειδούς βάσης υλικά
Τα υλικά που θα χρησιμοποιηθούν θα πρέπει να διαθέτουν πιστοποιητικά καταλληλότητας για πόσιμο νερό.
Δύο είναι οι δυνατές επιλογές:
α) Η χρήση μονοσυστατικού υλικού κρυσταλλοποίησης (ενδεικτικού τύπου Kristeau).
Τα υλικά αυτά εκτός από την επιφανειακή, στεγανωτική επίστρωση, εισχωρούν σε βάθος έως 3cm μέσα από το υπόστρωμα, αντιδρούν με την ελεύθερη άσβεστο και σχηματίζουν σύμπλοκα άλατα που μπλοκάρουν το πορώδες.
Δημιουργούν δηλαδή μια δεύτερη ζώνη άμυνας, ανεπηρέαστη μάλιστα από τυχόν επιφανειακούς τραυματισμούς.
β) Η χρήση εύκαμπτων δύο συστατικών κονιαμάτων που παρέχουν καλύτερο συντελεστή ασφάλειας επειδή έχουν την ικανότητα να γεφυρώνουν υπάρχουσες ή μελλοντικές ρωγμές εύρους ως 0,4-0,5mm (ενδεικτικός τύπος Kristoflex).
Σε περίπτωση υπέργειων δεξαμενών ή υδατόπυργων, τα εύκαμπτα συστήματα αποτελούν μονοσήμαντη λύση και μάλιστα μπορούν να οπλισθούν με υαλοπλέγματα (ενδεικτικού τύπου Vertex R52), έτσι ώστε να έχουν δυνατότητα γεφύρωσης ρωγμών έως 1,5mm.
Στις υπόγειες δεξαμενές, και για αποφυγή της πιθανής μόλυνσης του νερού, πρέπει να προβλέπεται και εξωτερική στεγανοποίηση.
(Συντάκτης: Χρήστος Στρογγύλης Πολ. Μηχ/κός – ΜΒΑ – DipΜ)
