1) Υπάρχουν δύο βασικές κατηγορίες τροποποιημένων ασφαλτοπάνων (ασφαλτικών μεμβρανών):
Τα ελαστομερή (τροποποιημένα με SBS:Styrene – Butadiene – Styrene).
Τα πλαστομερή (τροποποιημένα με APP: Atactic polypropylene).
2) Τα κύρια πλεονεκτήματα των SBS ασφαλτοπάνων είναι η ελαστικότητά τους και η αντοχή τους σε χαμηλές θερμοκρασίες.
Χρησιμοποιήστε τα στα μεγαλύτερα δώματα και στα ψυχρότερα κλίματα.
3) Τα APP ασφαλτόπανα έχουν πολύ καλές αντοχές σε υψηλές θερμοκρασίες και UV και πολύ καλές τιμές.
Ταιριάζουν με το κλίμα της Ελλάδας, γι’ αυτό και χρησιμοποιούνται ευρύτατα. Οι μίνιμουμ απαιτήσεις πρέπει να είναι:
– Βάρος ≥ 4,5 Kg (συμπεριλαμβανομένης της ψηφίδας)
– Ευκαμψία σε ψύχος ≤-5oC
– Εφελκυστικές αντοχές: minimum 500 N/5cm ως προς τις δύο κατευθύνσεις
4) Οι οπλισμοί του ασφαλτοπάνου είναι στην πλειοψηφία τους πολυεστερικοί:
οι μακρύινοι (spunbond) είναι λογικό ότι είναι καλύτεροι και ισχυρότεροι και χρησιμοποιούνται στα ακριβότερα ασφαλτόπανα.
Οι βραχύινοι (fiocco) χρησιμοποιούνται στα φθηνότερα ασφαλτόπανα.
Πώς θα τους ξεχωρίζετε; Από την εφελκυστική τους αντοχή ή την αντοχή τους σε σχίσιμο.
5) Για την αυτοπροστασία τους τα ασφαλτόπανα επικαλύπτονται συνήθως είτε με ψηφίδες (φυσικές ή τεχνητές) είτε με μεταλλικά φύλλα:
Κυρίως από αλουμίνιο αλλά και από άλλα μέταλλα όπως χαλκό, ανοξείδωτο χάλυβα κλπ.
6) Για τις κλίσεις των δωμάτων ένα νούμερο 2% ίσως να ακούγεται πολύ.
Όμως έχει αρχίσει να υιοθετείται από πολλές χώρες ως το ελάχιστο όριο για κλίσεις επίπεδων δωμάτων.
Η καθαρή αλήθεια είναι ότι οι κακότεχνες ή οι μικρές κλίσεις βρίσκονται πίσω από πάρα πολλά προβλήματα στεγανοποίησης δωμάτων.
7) Φράγματα υδρατμών:
Χρησιμοποιήστε το κατάλληλο προϊόν ανάλογα με το χώρο που στεγανοποιείται.
Το κύριο κριτήριο επιλογής είναι η ποσότητα των παραγόμενων υδρατμών.
Στις κατοικίες αρκεί ένα απλό ασφαλτόπανο των 3 Kg/m2.
Σε μια ζυθοποιία, όμως, όχι.
Εκεί χρειάζεται απόλυτο φράγμα υδρατμών που συνήθως περιέχει ένα φύλλο αλουμινίου των 80 μικρών.
8) Τα ασφαλτόπανα (ασφαλτικές μεμβράνες) τοποθετούνται στην Ελλάδα κυρίως σε μία στρώση.
Η διπλή, όμως, στρώση δίνει άλλο επίπεδο αξιοπιστίας.
Δύο στρώσεις πρέπει να χρησιμοποιούνται οπωσδήποτε:
– Σε μεγάλα δώματα
– Σε κτίρια μεγάλης σπουδαιότητας
– Σε περίπτωση που οι κλίσεις είναι ανεπαρκείς
– Και τέλος όταν τα χρήματα δεν είναι περιοριστικός παράγοντας.
9) Όταν τοποθετούνται εξαεριστήρες μονώσεων, θα πρέπει αυτοί να συνδέονται με κάποιο στρώμα διάχυσης υδρατμών.
Πολύ απλά πρέπει να χαράξουμε, να δημιουργήσουμε το δρόμο ώστε οι υδρατμοί να μπορούν να φθάνουν απρόσκοπτα στη βάση των εξαεριστήρων και να απάγονται.
Εξαεριστήρες τοποθετημένοι τυχαία και χωρίς μελέτη έχουν μικρό ή κανένα όφελος.
10) Υπάρχουν επιλογές ως προς τη σύνδεση (κόλληση) του ασφαλτοπάνου πάνω στο υπόστρωμα:
– Πλήρης ανεξαρτησία
– Μερική ανεξαρτησία
– Πλήρης συγκόλληση.
11) Όσον αφορά τη σωστή εφαρμογή τους υπάρχουν ορισμένοι πολύ βασικοί κανόνες όπως π.χ.
1. Η άψογη συγκόλληση των αρμών είναι θεμελιώδους σημασίας.
2. Δεν πρέπει να υπάρχουν αρμοί κόντρα στα απορρέοντανερά.
3. Δεν πρέπει να υπάρχουν τοπικές υπερυψώσεις που θα εμπόδιζαν την ομαλή απορροή των νερών.
(Συντάκτης: Χρήστος Στρογγύλης Πολ. Μηχ/κός – ΜΒΑ – DipΜ)
